گیو-آپ چیست؟

گیو-آپ چیست؟

«گیو-آپ» (Give-Up) یک رویه در معاملات اوراق بهادار یا کالاهاست که طی آن یک بروکر اجراکننده (Executing Broker) معامله‌ای را به نمایندگی از بروکر دیگری انجام می‌دهد. به این دلیل به آن «گیو-آپ» گفته می‌شود که بروکر اجراکننده، اعتبار ثبت‌شده‌ی آن معامله را به نفع بروکر دیگر «واگذار» می‌کند. این روش معمولاً زمانی به‌کار می‌رود که بروکر اصلی به‌دلیل تعهدات کاری دیگر قادر به انجام مستقیم معامله برای مشتری خود نیست. گاهی هم این فرآیند در شرایطی اتفاق می‌افتد که بروکر اصلی در حال کار به‌نمایندگی از یک بروکر واسطه‌ای (Interdealer Broker) یا بروکر اصلی (Prime Broker) باشد.

نکات کلیدی:

• در توافق «گیو-آپ»، یک بروکر اجراکننده معامله‌ای روی یک کالا یا اوراق بهادار را به‌جای بروکر دیگر انجام می‌دهد.

• دلیل نام‌گذاری آن به «گیو-آپ» این است که بروکر اجراکننده اعتبار ثبت‌شده معامله را به نفع بروکر اصلی کنار می‌گذارد.

  

• استفاده از روش گیو-آپ پیش از رایج شدن معاملات الکترونیکی بسیار متداول بود، اما در بازارهای مالی مدرن دیگر به‌ندرت استفاده می‌شود.

• پذیرش یک معامله گیو-آپ از سوی بروکر دیگر، گاهی با عنوان «گیو-این» (Give-In) شناخته می‌شود.

• نحوه پرداخت یا جبران مالی معاملات گیو-آپ معمولاً توسط توافق‌های از پیش تعیین‌شده میان بروکرها مشخص می‌شود و استاندارد ثابتی در صنعت برای آن وجود ندارد.

درک معاملات گیو-آپ (Give-Up Trades)

معاملات گیو-آپ دیگر روش رایجی در بازارهای مالی امروزی نیستند. این نوع معاملات در دورانی که معاملات الکترونیکی هنوز رایج نشده بود، کاربرد بیشتری داشت. در آن زمان که معاملات به‌صورت حضوری روی زمین بورس (trading floor) انجام می‌شد، ممکن بود یک بروکر نتواند به موقع در محل حضور یابد؛ در چنین شرایطی، بروکر دیگری را به‌عنوان نماینده برای انجام معامله جایگزین می‌کرد.

در عمل، معامله‌ای که به نام یک بروکر دیگر انجام می‌شود، معمولاً بر اساس یک توافق قبلی میان دو طرف صورت می‌گیرد. این توافق‌های از پیش تنظیم‌شده معمولاً شامل جزئیاتی درباره نحوه انجام معامله و پرداخت‌های مربوط به آن هستند. چون گیو-آپ یک رویه استاندارد نیست، بدون چنین توافق‌هایی پرداخت‌ها و نحوه جبران مالی مشخص نیست.

تفاوت «گیو-آپ» و «گیو-این»

وقتی بروکری معامله‌ی گیو-آپ را می‌پذیرد، این عمل گاهی با عنوان «گیو-این» (Give-In) شناخته می‌شود. یعنی پس از انجام معامله، وقتی بروکر مربوطه آن را در سوابق خود تأیید و ثبت می‌کند، می‌توان از این اصطلاح استفاده کرد. البته کاربرد واژه «گیو-این» چندان رایج نیست.

طرف‌های درگیر در معامله گیو-آپ

در یک معامله گیو-آپ معمولاً سه طرف اصلی دخیل هستند:

• طرف A: بروکر اجراکننده (کسی که معامله را انجام می‌دهد)

• طرف B: بروکر مشتری (بروکری که سفارش را از مشتری دریافت کرده)

• طرف C: بروکری که طرف مقابل معامله است (مثلاً فروشنده در مقابل خریدار)

در معاملات عادی فقط دو طرف حضور دارند: بروکر خریدار و بروکر فروشنده. اما در گیو-آپ، یک بروکر دیگر (طرف A) به معامله اضافه می‌شود تا سفارش را از طرف بروکر مشتری اجرا کند.

در برخی موارد که هم بروکر خریدار و هم فروشنده به دلایلی درگیر تعهدات دیگر هستند، ممکن است یک شخص چهارم نیز وارد فرایند شود. اگر هر دو طرف اصلی از بروکرهای متفاوتی بخواهند که به‌جای آن‌ها معامله را انجام دهند، معامله‌ای با دو طرف گیو-آپ (در سمت خرید و فروش) شکل می‌گیرد.

در چنین سناریویی، بروکر اجراکننده (طرف A) سفارش را به نمایندگی از بروکر مشتری (طرف B) ثبت می‌کند تا معامله در زمان مناسب انجام شود. در سوابق ثبت‌شده (Trade Log)، این معامله به نام بروکر مشتری (طرف B) درج می‌شود و نه طرف A.

پرداخت و جبران مالی در گیو-آپ

پرداخت‌های مربوط به معاملات گیو-آپ معمولاً بر اساس توافق‌های خاص میان بروکرها انجام می‌شود. بروکر اجراکننده ممکن است از «اسپرد» استاندارد معامله چیزی دریافت نکند. گاهی پرداخت‌ها به‌صورت دستمزد ثابت (Retainer) یا کمیسیون در ازای هر معامله تعیین می‌شوند. این پرداخت‌ها ممکن است در کارمزدی که بروکر اصلی (طرف B) از مشتری دریافت می‌کند گنجانده شده باشد یا به‌صورت جداگانه پرداخت شود.

مثال ساده از معامله گیو-آپ

تصور کنید بروکر B سفارش خرید ۱۰۰ سهم از سهام XYZ را از یک مشتری دریافت می‌کند. این بروکر در دفتر مرکزی شرکت کار می‌کند و برای انجام معامله باید سفارش را به طبقه بورس نیویورک (NYSE) منتقل کند. برای انجام سریع‌تر معامله، بروکر B از بروکر A که در طبقه بورس حضور دارد می‌خواهد این معامله را اجرا کند. بروکر A معامله را به نمایندگی از مشتری انجام می‌دهد، اما باید آن را به نام بروکر B ثبت کند. یعنی در سوابق معاملاتی، این‌طور درج می‌شود که انگار بروکر B معامله را انجام داده است، در حالی که در واقع بروکر A آن را اجرا کرده است.

گیو-آپ در خدمات کارگزار اصلی چیست؟

خدمات کارگزار اصلی (Prime Brokerage) مجموعه‌ای از سرویس‌هاست که برخی بانک‌ها به مشتریان بزرگ مثل صندوق‌های سرمایه‌گذاری (Hedge Funds) و نهادهای مالی بزرگ ارائه می‌دهند. این مشتریان معمولاً برای اجرای معاملات خود از این خدمات استفاده می‌کنند، به‌عبارتی انجام معاملات را به بانک‌ها می‌سپارند تا خودشان تمرکزشان را روی تدوین استراتژی‌های سرمایه‌گذاری بگذارند. در این فرآیند، کارگزار اصلی ممکن است به‌نمایندگی از صندوق یا سرمایه‌گذار نهادی، وارد معامله‌ای از نوع گیو-آپ شود. یعنی معامله توسط بروکر دیگری اجرا شود، اما به نام کارگزار اصلی ثبت شود.

معنی «تریدینگ آوِی» چیست؟

تریدینگ آوِی (Trading away) یعنی انجام معامله از طریق بروکر یا دیلر دیگری غیر از بروکر اصلی. مزیت اصلی این روش این است که معامله‌گر می‌تواند از طریق حسابی متمرکز، با چندین بروکر مختلف کار کند. این روش به‌ویژه زمانی مفید است که بروکر اصلی به بازارها یا ابزارهای خاصی دسترسی ندارد.

توافق‌نامه مستر گیو‌-آپ چیست؟

توافق‌نامه مستر گیو‌آپ (Master Give-Up) قراردادی است میان دو طرف (مثلاً مشتری و بانک) که امکان اجرای معاملات مجاز میان مشتری و بانک‌های تعیین‌شده را فراهم می‌کند. این قرارداد معمولاً شامل بخش مربوط به جبران خسارت مالی نیز هست، تا اگر کارگزار اصلی معامله گیو-آپ را نپذیرد و خسارتی ایجاد شود، نحوه جبران آن مشخص باشد.

توافق‌نامه AGU چیست؟

توافق‌نامه AGU مخفف گیو‌آپ اتوماتیک (Automatic Give-Up) است. این نوع توافق‌نامه به‌صورت خودکار معاملات را در سیستم ثبت و نهایی می‌کند، بدون نیاز به تأیید دستی هر بار. این توافق‌ها، مانند سایر توافق‌نامه‌های گیو-آپ، باید به سازمان‌های ناظر مانند FINRA گزارش داده شوند.

معاملات گیو-آپ چطور کار می‌کنند؟

معاملات گیو-آپ زمانی استفاده می‌شوند که یک طرف نتواند خودش معامله را انجام دهد و آن را به شخص ثالث می‌سپارد. برای مثال، اگر «جان» بخواهد سهام ABC را بخرد ولی امکان معامله مستقیم با «اندی» (فروشنده سهام) را نداشته باشد، ممکن است از «مری» بخواهد که معامله را از طرف او انجام دهد. مری سهام را از اندی می‌گیرد و به جان تحویل می‌دهد. اگر اندی هم نتواند شخصاً معامله کند، ممکن است فرد چهارمی هم وارد ماجرا شود. امروزه این فرایندها عمدتاً به‌صورت الکترونیکی انجام می‌شوند.

جمع‌بندی

معاملات گیو-آپ در گذشته، زمانی که معاملات به‌صورت حضوری توسط بروکرها انجام می‌شد، رایج‌تر بودند. امروزه، رایانه‌ها معاملات را با بیشترین سرعت و بهترین قیمت ممکن انجام می‌دهند. در برخی موارد همچنان نیاز به «گیو-آپ» وجود دارد، اما این روش دیگر به اندازه گذشته مرسوم نیست.