به گزارش شبکه اطلاع‌رسانی طلا و ارز و به نقل از دیکریپت، این روزها، گزارش‌هایی از موفقیت ماینرهای «انفرادی» بیت‌کوین در شبکه‌های اجتماعی دست‌به‌دست می‌شود؛ مخصوصاً همزمان با رشد ابزارهای ماینینگ خانگی. ولی واقعاً چه اتفاقی در جریان است؟
هفته گذشته، یک ماینر انفرادی توانست یک بلاک را پردازش کند و ۳.۱۲۵ بیت‌کوین پاداش بگیرد که با احتساب کارمزدهای تراکنش، حدود ۲۵۹,۶۳۷ دلار درآمد نصیبش شد. این تنها یکی از چندین نمونه مشابه در ماه‌های اخیر بود. اما آیا این ماینر خوش‌شانس بود؟ آیا ماینینگ انفرادی در حال رایج‌تر شدن است؟ و آیا واقعاً یک فرد عادی می‌تواند با یک دستگاه خانگی ساده، بدون سرمایه‌گذاری سنگین مثل شرکت‌های بزرگ ماینینگ، شانس موفقیت داشته باشد؟
پاسخ‌ها پیچیده‌اند. ماینرهای انفرادی که می‌توانند هم ماینرهای علاقه‌مند خانگی باشند و هم گروه‌هایی که ترجیح می‌دهند به‌طور ناشناس و خصوصی فعالیت کنند، این روزها کمی بیشتر از قبل به سوددهی می‌رسند. هرچند هنوز این روند انفجاری یا چشمگیر نیست. به گفته اسکات نوریس، مدیرعامل شرکت مستقل اوپتی‌ماینر، ماینینگ بدون عضویت در استخرهای بزرگ «همچنان شبیه بلیت بخت‌آزمایی است».
در سال ۲۰۲۲، ماینرهای انفرادی با استفاده از سرویس سولو سی‌کی‌پول (Solo CKPool)، که اجازه می‌دهد افراد بدون راه‌اندازی نود کامل بیت‌کوین، به‌صورت ناشناس ماین کنند، موفق به پردازش ۷ بلاک شدند. این تعداد در سال ۲۰۲۳ به ۱۲ بلاک و در سال ۲۰۲۴ به ۱۶ بلاک رسید. با اینکه نام سولو سی‌کی‌پول به استخر ماینینگ اشاره دارد، اما در واقع یک استخر سنتی نیست. بنابراین این‌طور نیست که هر کسی که از این سرویس استفاده می‌کند، الزاماً با قدرت پردازشی بسیار پایین و تنها در اتاق خوابش در حال ماینینگ باشد.
در صنعت ماینینگ، چند استخر بزرگ مثل فاندری (Foundry)، انت‌پول (AntPool) و F2Pool بازیگران اصلی هستند. ماینرها در این استخرها قدرت پردازشی خود را به اشتراک می‌گذارند و پاداش‌ها را با هم تقسیم می‌کنند. اما در سولو سی‌کی‌پول، اگر ماینر بتواند بلاکی را کشف کند، تقریباً تمام پاداش آن را برای خودش نگه می‌دارد. با رشد شبکه بیت‌کوین، استخراج بلاک‌ها به منابع و توان پردازشی بیشتری نیاز دارد.
امروزه بسیاری از عملیات‌های ماینینگ به‌صورت صنعتی و توسط شرکت‌های سهامی عام انجام می‌شود. برخی بیت‌کوینی‌های افراطی معتقدند این موضوع برای بیت‌کوین خوب نیست، چرا که شبکه باید تا حد ممکن غیرمتمرکز باقی بماند. در این میان، دستگاه‌های ماینینگ خانگی مثل بیت‌اکس (Bitaxe) و فیوچربیت آپولو (FutureBit Apollo) که قیمتی بین ۲۰۰ تا ۵۰۰ دلار دارند، تبدیل به ابزار محبوب بیت‌کوینرهای افراطی شده‌اند.
در ژانویه، یکی از دستگاه‌های فیوچربیت موفق به پردازش یک بلاک شد، البته با کمک قدرت پردازشی اهدایی از سوی یک گروه مستقل. ماینر ناشناسی به نام اکونوآلکمیست (Econoalchemist) آن زمان در شبکه X نوشت: هدف این بود که «امپراتوری ماینینگ انحصاری فرو بریزد و فناوری آزادی‌بخش بیت‌کوین برای همه در دسترس باشد». هرچند شانس موفقیت پایین است، اما افزایش علاقه به ماینرهای خانگی می‌تواند دلیل رشد نسبی تعداد موفقیت‌های انفرادی در ماه‌های اخیر باشد. اکونوآلکمیست در گفت‌وگو با دیکریپت به همین روند اشاره کرد و گفت:
«هر از گاهی یک دستگاه کوچک مثل بیت‌اکس که در سکوت در خانه‌ای کار می‌کند، موفق می‌شود یک بلاک را پردازش کند». اسکات نوریس هم اشاره کرد که حتی برخی شرکت‌ها ممکن است به‌جای استفاده از استخرهای بزرگ، با قدرت پردازشی زیاد و به‌صورت مستقل بلاک‌ها را پردازش کنند. شرکت سولو ساتوشی مستقر در هیوستون تگزاس که تجهیزاتی مثل بیت‌اکس گاما را می‌فروشد، در وب‌سایت خود اعلام کرده که شانس استخراج یک بلاک با دستگاه بیت‌اکس به قیمت ۱۸۰ دلار و قدرت ۱.۲ تراهش بر ثانیه، تنها حدود ۰.۰۰۰۶۸۳۹۰٪ در روز است. اما مت هاوارد، بنیان‌گذار سولو ساتوشی، تأکید دارد که انگیزه اصلی ورود به ماینینگ انفرادی، درآمد نیست: «هدف اصلی، تمرکززدایی بیشتر است. پیدا کردن بلاک و دریافت پاداش بیت‌کوین فقط یک امتیاز اضافه است. بیت‌کوینی‌های افراطی می‌دانند که ماینینگ باید غیرمتمرکز باقی بماند».
