Categories: اجتماعی

از رایگان نبودن درمان کرونا تا کلافگی کادر درمان

سه‌شنبه ۲۲ مهر ۱۳۹۹ – ۱۲:۰۴ از رایگان نبودن درمان کرونا تا کلافگی کادر درمان

واقعیاتی از فاصله شعاربرخی مسؤولان نسبت به کادر درمان بیمارستان های بخش کرونا و البته رایگان نبودن هزینه های بیماران کرونایی وجود دارد که برای بیماران بستری قابل لمس است.

گروه سلامت خبرگزاری فارس – مهدی مهدیان در یادداشتی نوشت: شاید کمتر کسی فکر می کرد که حالا با گذشت بیش از 7ماه از شناسایی اولین بیمار رسمی کویید 19 یا همان کرونا در کشور همچنان بحث ابتلای بیماران کرونایی و البته مشکلات کادر درمان بیمارستان ها اولویت بحث کشور باشد.اگرچه این شرایط در جهان هم کاملا محسوس است اما به گواه صاحب نظران و البته لمس مستقیم مردم از شرایط اقتصادی کشور این بحث در کشور ملموس تر است. واقعیتی که اگرچه شاید روزهایی به دلیل از خودگذشتگی کادر درمان و یا کمک مردم از چشم ها پنهان شود؛ اما وجود دارد.

واقعیت این است که بنده هم همانند بیش از 500هزار هموطن عزیزی که مبتلا به ویروس کرونا شده اند، مبتلا به این ویروس منحوس شدم و با توجه به درگیری ریه در یکی از بیمارستان های دولتی شهرهای شمالی کشور بستری شدم. با گذشت چند روز و مرخص شدن از بیمارستان و بعد از آن با توجه به وخامت حال و بستری مجدد این بار در بخش آی سیو، متوجه واقعیاتی از فاصله شعاربرخی مسؤولان نسبت به کادر درمان بیمارستان های بخش کرونا و البته رایگان نبودن هزینه های بیماران کرونایی شدم حال بقیه واقعیات بماند که نه مجال بررسی برای نگارنده است و نه احتمالا مجال و حوصله خواندن برای مخاطب.

اما دو واقعیت قابل بحث که متاسفانه حتی کمتر در رسانه ها به آن پرداخته شده است یکی کلافگی و بی حوصله بودن اغلب کادر درمان و حتی دیگر پرسنل بیمارستان نه برای کار زیاد و سر و کله زدن با بیماران کرونایی بلکه به دلیل وعده های سرخرمنی است که توسط مسؤولان مربوطه به آنها داده شده است.ماجرای کارانه به مبلغ 170 هزارتومان معروف که از دل بازدید رئیس مجلس از بخش یک بیمارستان مربوط به بیماران کرونایی رسانه ای شد، درد دل همه کادر درمان بیمارستان ها از جمله بیمارستان های شهرهای شمالی است که ماه ها است با آن درگیر هستند.

یکی از پرستاران بیمارستان می گفت: قصه پر درد ما از کار زیاد و یا استرس نیست اما وقتی حس می کنیم که بازیچه دست وعده های بدون عمل مسئولان آن هم به مبالغ ناچیزی که محقق نمی شود قرار می گیریم وضعیت همانی می شود که ملاحظه می کنید.این جماعت پرستار کودک و یا فقیر نیستند که به خاطرانگیزه مبلغ دروغین کارانه جانشان را کف دست بگیرند و در بخش کرونا خدمت کنند.

این مبلغ ناچیز مورد نظر پرستار اذهان عمومی را می برد به سمت آن مبلغ ناچیزی که دولت از کل مبلغ اختصاص شده صندوق ذخیره ارزی در اختیار وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی قرار داد.

اما واقعیت دوم قابل بحث پردرد مردمی است که مبتلا به کرونا شده اند و متاسفانه وضعیت مالی خوبی ندارند و با توجه به وخامت حالشان به بیمارستان های دولتی پناه آورده اند

خب با توجه به اظهار نظر مسئولان در ابتدای حضور این ویروس در کشور مبنی بر رایگان بودن هزینه های بیماران کرونایی در بیمارستان های دولتی و البته بعدها پرداخت هزینه ناچیز توسط بیمار،مردم با خیال نسبتا راحتی در این بیمارستان ها بستری می شوند اما بعد از ترخیص حتی چند روزه در یک بیمارستان دولتی با فاکتورهای باورنکردنی میلیونی مواجه می شوند.نتیجه هم آن می شود که صدای جر و بحث همراهان بیمار و حتی بعضا خود بیمار با کارمندان بخش مالی بیمارستان بالا می گیرد و درگیری برای چگونگی ترخیص آن هم با منت اینکه بخش عظیمی از هزینه های بیمار را دولت پرداخت کرده و این مبلغ باید حتما توسط بیمار پرداخت شود! آغاز می شود و فکر تامین این هزینه به دردهای کرونایی بیمار افزوده می شود.

انتهای پیام/

اخبار مرتبط

پر بازدید ها

پر بحث ترین ها

بیشترین اشتراک

بازار

اخبار کسب و کار

موتور جستجوی avalkhabar

Share
Published by
موتور جستجوی avalkhabar