اولین واکنش هان کانگ به کسب جایزه نوبل ادبی

به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، به نقل از پایگاه نوبل، در حالی که آکادمی نوبل در استکهلم سوئد روز پنجشنبه ۱۹ مهر نویسنده‌ای به نام هان کانگ از کره جنوبی را به عنوان برنده جایزه ادبیات سال ۲۰۲۴ معرفی کرد، اولین مصاحبه تلفنی با وی را انجام داد.
وی وقتی از این خبر مطلع شد که تازه صرف شام با پسرش را در خانه‌اش در سئول تمام کرده بود. او در این مصاحبه به کسب اولین جایزه نوبل ادبی کره جنوبی پرداخت و درباره این صحبت کرد که نویسندگان به عنوان یک کل بر او تأثیر گذاشته‌اند و تاکید کرد تمام تلاش‌ها و نقاط قوت آنها الهام بخش وی بوده است.
متن کامل مصاحبه چنین است:
– هان کانگ: بله؟
– جنی رایدن: سلام، با هان کانگ صحبت می‌کنم؟
– بله
– سلام، من جنی رایدن هستم. از بنیاد جایزه نوبل تماس می‌گیرم.
– بله. خیلی خوشحالم که با شما صحبت می‌کنم.
– من هم خیلی خوشحالم که با شما هم صحبت می‌کنم. لطفاً اجازه بدهید ابتدا به شما تبریک بگویم.
– متشکرم. خیلی ممنون
– در حال حاضر چه احساسی دارید؟
– خیلی متعجبم و کاملاً مایه افتخارم است.
– چگونه از دریافت جایزه مطلع شدید؟
– شخصی با من تماس گرفت و درباره این خبر با من صحبت کرد و البته من تعجب کردم. من به تازگی صرف شام را با پسرم تمام کردم، چون در کره، ساعت ۸ شب است. پس باید بگویم یک شب بسیار آرام است و من واقعاً متعجب هستم.
– در خانه خودتان در سئول هستید؟
– بله، من در خانه در سئول هستم.
– امروز چه کار می‌کردید؟
– امروز؟ من امروز کار نکردم، فقط کمی مطالعه کردم و قدم زدم. یک جور‌هایی روزی خیلی راحت بود.
– پس گفتید با پسرتان هستید. واکنش او به این موضوع چه بود؟
– پسر من هم شگفت‌زده شد، اما ما وقت زیادی برای صحبت در این مورد نداشتیم. ما متعجب شدیم.
– دریافت جایزه نوبل ادبیات برای شما چه معنایی دارد؟
– باعث افتخار من است و واقعاً از حمایت شما، حمایت جایزه تشکر می‌کنم. من فقط می‌توانم قدردانی کنم.
– شما اولین برنده ادبیات از کره جنوبی هستید. چه حسی دارد؟
– بله. من با کتاب بزرگ شدم، می‌دانید، از زمانی که بچه بودم، با کتاب‌های کره‌ای بزرگ شدم و همچنین ترجمه کردم؛ بنابراین می‌توانم بگویم که با ادبیات کره‌ای که احساس می‌کنم بسیار به آن نزدیک هستم، بزرگ شدم؛ بنابراین امیدوارم این خبر برای خوانندگان ادبیات کره‌ای و دوستانم، نویسندگان دیگر، خوب باشد.
– شما گفتید که یک پیشینه ادبی دارید. مهمترین منبع الهام شما چه نویسندگانی بوده اند؟
– برای من از وقتی بچه بودم، همه نویسندگان در قالب یک جمع معنی داشتند. آنها در جستجوی معانی زندگی هستند. گاهی گم می‌شوند و گاهی مصمم هستند و تمام تلاش‌ها و تمام نقاط قوتشان مشوق من بوده است؛ بنابراین انتخاب برخی از نام‌های الهام برای من بسیار سخت است. خیلی سخت است.
– جایی خواندم که گفته بودید نویسنده سوئدی، آسترید لیندگرن، منبع الهام شما بوده است؟
– بله. وقتی بچه بودم، عاشق کتاب او، «برادران شیردل» بودم. من آن کتاب را دوست دارم، اما نمی‌توانم بگویم او تنها نویسنده الهام بخش دوران کودکی من بود. وقتی کتاب «برادران شیردل» را خواندم، آن را با سوال‌هایی که درباره انسان‌ها یا زندگی و مرگ داشتم مرتبط کردم.
– برای کسی که تازه کتاب‌های شما را کشف می‌کند، پیشنهاد می‌کنید از کجا شروع کند؟
– در میان کتاب‌های من؟ فکر می‌کنم هر نویسنده‌ای جدیدترین کتابش را دوست دارد؛ بنابراین جدیدترین کتاب من که می‌توان اسمش را ترجمه کرد به «ما جدا نمی‌شویم» یا «خداحافظی نمی‌کنم» یا «خداحافظی غیرممکن»، امیدوارم بتواند شروع خوبی باشد. این کتاب درباره اعمال انسانی است و بعد از آن «کتاب سفید» برای من یک کتاب بسیار شخصی است، چون کاملاً زندگی‌نامه‌ای است. «گیاه‌خوار» هم هست؛ اما من احساس می‌کنم شروعش می‌تواند «ما جدا نمی‌شویم» باشد.
– برای مخاطبان بین‌المللی شاید «گیاه‌خوار» شناخته شده‌ترین کتاب شما باشد. آن رمان خاص چه معنایی برای شما دارد؟
– ۳سال طول کشید تا من آن کتاب را نوشتم و آن ۳سال به دلایلی سال‌های سختی برای من بود؛ بنابراین فکر می‌کنم داشتم تلاش می‌کردم تا با نوشتن آن کتاب تصاویر یک قهرمان، افرادی که او را احاطه کرده‌اند و تصویر درخت‌ها و نور خورشید و همه چیز‌ها را به دست بیاورم.
– وقت شما را زیاد نمی‌گیرم. چطور می‌خواهید کسب جایزه نوبل را جشن بگیرید؟
– بعد از این تماس تلفنی، می‌خواهم چای بخورم – نمی‌نوشم – من با پسرم چای می‌خورم و امشب آن را بی سر و صدا جشن خواهم گرفت.
– خیلی خوب. بله. باز هم تبریک فراوان. خیلی ممنون
– متشکرم.