Categories: سیاسی

تحریم یا شوک های تحریمی؛ کدام برای کشور پرهزینه تر است؟

سه‌شنبه ۳۱ فروردین ۱۴۰۰ – ۱۴:۵۵ تحریم یا شوک های تحریمی؛ کدام برای کشور پرهزینه تر است؟

باید در صورت نتیجه‌بخش بودن توافق هسته‌ای، با استمرار تکیه بر توان داخلی و سیاست نگاه به شرق هزینه‌های برهم خوردن مجدد توافق به حداقل کاهش یابد و از مزایای رفع تحریم‌ها جهت استحکام توان داخل استفاده کنیم.

به گزارش خبرنگار پارلمانی خبرگزاری فارس، هادی بیگی نژاد نماینده ملایر در مجلس شورای اسلامی در یادداشتی نوشت: چندی پیش عراقچی معاون وزیر امورخارجه و مذاکره کننده ارشد ایرانی در اظهار نظری گفته بود: «در صورت رفع تحریم، اگر طرف مقابل دوباره بدعهدی کند ما هم مجددا به شرایط فعلی برمی‌گردیم».

شنیدن این جمله من را به این فکر فرو برد که بازگشت به وضع فعلی برای کدام طرف از مذاکره پرهزینه‌تر است؟
تفکر در این موضوع و نگاهی به تعلیق و برقراری تحریم‌ها در یک دهه گذشته، پاسخ این سوال را تا حدودی روشن خواهد کرد.

در یک دهه گذشته هربار که سازگاری با تحریم‌ها هزینه آن را کاهش داده و راه‌هایی برای دورزدن تحریم‌ها پیدا شده است و یا سنگینی تحریم نگاه‌ها را بیشتر متوجه شرق ساخته است، آمریکا با تعلیق آن‌ها در فرآیند مذاکره دوباره خشاب اسلحه تحریم را پرنموده و مقابل ملت ایران قرار داده است.

در دوسال پایانی دولت دهم، با اجرای تحریم ها ارزش دلار نسبت به ریال سه تا چهار برابر افزایش یافت و پس از آن در یک شرایط ثبات قرار گرفت.

پس از برجام اندکی ریال نسبت به دلار تقویت شد، همچنین نگاه از شرق که برداشته شد، هیچ، کاملاً به شرقی‌ها پشت شد و از توان داخل خود را بی نیاز دیدیم! اما مجدد با آغاز تحریم‌ها و ایجاد شک تحریمی جدید در اثر خروج آمریکا از برجام، ارزش ریال تا یک هشتم کاهش یافت و سختی‌های فراوان بر ملت تحمیل شد تا جایی که سلاح تحریم آمریکا به اذعان خودشان بدون فشنگ ماند.

حال در آغاز روند مجدد مذاکرات باید به این موضوع توجه جدی داشت، اگر چه به فرموده رهبر انقلاب، مذاکرات نباید فرسایشی شود، لیکن به فرموده ایشان عجله نیز نباید کرد.

مذاکرات باید به نحوی اطمینان بخش پیش رود و سازوکار توافق به نحوی شکل گیرد که هزینه‌های برهم خوردن مجدد آن صرفاً متوجه ملت بزرگ ایران نشود. ملت توان تحمل شک جدید تحریمی را ندارند اما توان عبور از تحریم‌های موجود را خواهند داشت.

باید اولاً در مذاکرات دقت لازم در این زمینه به عمل آید و ثانیاً در صورت رسیدن به توافق، با استمرار تکیه بر توان داخلی و سیاست نگاه به شرق هزینه‌های برهم خوردن مجدد توافق به حداقل کاهش یابد و از مزایای رفع تحریم‌ها جهت استحکام توان داخل و تقویت روابط دوجانبه و چندجانبه با کشورهایی استفاده شود که در زمان تحریم نیز نیم نگاهی به ما داشتند.

انتهای پیام/