به گزارش مشرق، سعید بیابانکی، شاعر به مناسبت روز پدر یکی از سروده هایش را در کانال تلگرامی خود منتشر کرد.
همیشه مرد سفر مرد جاده بود پدر
رفیق و همدم مردم پیاده بود پدر
چو تک درخت ستبری دلش به این خوش بود
که روی پای خودش ایستاده بود پدر
غم یتیمی و غربت حریف او نشدند
سترگ بود نماد اراده بود پدر
به قد کشیدن من روز شب می‌اندیشید
صبور بود کشاورز زاده بود پدر
مرا نشاند بر اسب مراد و توسن بخت
خودش ولی دم رفتن پیاده بود پدر
یتیم خانه ی دنیا به او سپرد مرا
که مهربان که صمیمی که ساده بود پدر
درون سینه ی او جا برای همهمه بود
دلش گشوده و دستش گشاده بود پدر
خزانه ی دل او دانه دانه مروارید
خودش برای خودش شاهزاده بود پدر
پدر که رفت دلم را به آسمان دادم
خودش به من پر پرواز داده بود پدر
برای من پدری کرد و پر کشید و پرید
چه مهربان چه صمیمی چه ساده بود پدر…
