رابطه امروز ما با آمریکا مانند شرایط امام حسین(ع) با یزید است، نه امام حسن(ع) و معاویه

حجت الاسلام خراسانی گفت: به طور کلی دو عامل بی وفایی یاران و تزویر و ظاهر سازی معاویه برای فریب مردم، صلح را بر امام حسن(ع) تحمیل کرد، نه اینکه امام به اختیار صلح را برگزیده باشد.

به گزارش مشرق، حجت الاسلام وحید خراسانی دارابی استاد حوزه علمیه مشهد و دانشگاه به مناسبت سالروز شهادت امام حسن مجتبی علیه السلام در گفت و گو با خبرنگار قدس آنلاین گفت: امام حسن مجتبی علیه السلام فرزند ارشد امیرالمؤمنین(ع) و سبط اکبر پیامبر اکرم صل الله علیه و آله هستند که در سال دوم هجرت متولد شدند و در دوران کودکی و طفولیت در مدینه در دامان حضرت زهرا، پیامبر و حضرت علی علیهم السلام رشد کردند.

حجت الاسلام خراسانی افزود: پیامبر گرامی اسلام یک ارادت و علقه خاصی به امام حسن و امام حسین علیهما السلام داشتند و به خاطر محبوب بودن نزد پیامبر و زیبائی زبانزد بودند. در روایت داریم که امام حسن(ع) در کودکی به قدری زیبا بودند که مردم برای تماشای این بزرگوار می آمدند و کوچه منتهی به منزل پیامبر و امیرالمومنین راه بندان می شد.

کارشناس امور دینی ادامه داد: در دوران پس از پیامبر(ص) محنت شهادت حضرت زهرا(س) برای امام حسن(ع) بسیار سنگین و تجربه تلخی بود. پس از مادر نیز همواره در کنار پدر بزرگوار خود بودند و هنگام بیعت مردم با امیرالمؤمنین همراه ایشان بودند. پس از آن هم در جنگ جمل فرماندهی سپاه امیرالمؤمنین را برعهده داشتند، در جنگ صفین هم حضور بسیار فعالی داشتند، پس از شهادت حضرت علی(ع) و طی آن ده ماهی که طبق بیعتی که مردم کرده بودند خلیفه مسلمین بودند اما بلاخره نفاق معاویه، عدم بصیرت، دنیا طلبی و روزمرگی مردم باعث شد که امام حسن(ع) به اهداف از پیش تعیین شده برای رشد مسلمانان نرسند و به تبع آن ماجرای صلح پیش آمد.

وی در ارتباط با چرایی صلح امام حسن مجتبی(ع) با معاویه گفت: ماجرای صلح امام حسن با معاویه در شرایطی رخ داد که تقریبا اکثر اطرافیان امام به اهداف ایشان اعتقاد نداشتند، شرایط دشمن را تشخیص نمی‌دادند و عده‌ای هم امام(ع) را به کم کاری متهم می‌کردند و عده‌ای دیگر هم خسته از جنگ بودند. در این میان منافقانی مانند اشعث بودند که در زمان امیرالمؤمنین هم رخنه کرده بودند و در زمان امام حسن هم خیانت و توطئه می‌کردند.

حجت الاسلام خراسانی ادامه داد: بنابراین حضرت با توجه به تزویر معاویه، قلت و بی وفایی یاران خود و خیانت فرماندهانش که سپاه را تقدیم معاویه کردند، ماجرای صلح به امام حسن(ع) تحمیل شد و امام(ع) اگر تن به جنگ می داد تمام شیعیان و یاران خاص حضرت کشته می‌شدند، کما اینکه پس از صلح هم معاویه بسیاری از شیعیان مانند حجر بن عدی، کمیل، قنبر و… را به شهادت رساند لذا شرایط به نحوی بود که امام تشخیص دادند اگر صلح نکند باید خود، اهل بیت و یارانش بدون اینکه حقی برایشان نوشته شود کشته می‌شدند و کار امامت گره می‌خورد، چراکه معاویه با تزویر و رعایت ظاهر برای خود طرفداران مردمی جمع کرده بود و اگر امام(ع) صلح نمی‌کرد اثری که شهادت ایشان باید برجای می‌گذاشت، به ثمر نمی‌رسید.

کارشناس امور دینی مقایسه ماجرای صلح امام حسن(ع) با شرایط امروز جامعه اسلامی در قبال آمریکا و مذاکره با آن و رژیم صهیونیستی را مقایسه ای باطل خواند و توضیح داد: شرایط امروز ما در قبال آمریکا به مانند شرایط امام حسن(ع) در قبال معاویه نیست بلکه شرایط ما به مانند شرایط امام حسین(ع) با یزید است. لذا اینجا جای سازش و مذاکره نیست. گرچه خود امام حسین(ع) هم ابتدا به دلیل ترفندهایی که بنی امیه زده بودند تاکتیک را عوض کردند و به نحوی مسئله بیعت با یزید را در مدینه معطل کردند و پس از آن خروج کردند و راهی کربلا شدند.

حجت الاسلام خراسانی افزود: شرایط امروز ما در قبال آمریکا هم به همین شکل است. ما تجربیات زیادی از اول انقلاب داریم و انسان عاقل از تجربیات خود استفاده کند. صلح زمانی درست است که طرف مقابل ظاهر را حفظ کرده و با تزویر کار خود را به پیش می برد و ما با صلح فرصتی می‌خریم تا او را رسوا کنیم اما دولت‌های خبیث آمریکا که حفظ ظاهر نکرده اند، بلکه علنا کمر بر دشمنی با ما بسته اند و می خواهند که ما تسلیم آنها باشیم. لذا این مقایسه شرایط امروز ما با شرایط صلح امام حسن کاملا اشتباه است.

وی گفت: به طور کلی دو عامل بی وفایی یاران و تزویر و ظاهر سازی معاویه برای فریب مردم، صلح را بر امام حسن(ع) تحمیل کرد، نه اینکه امام به اختیار صلح را برگزیده باشد. از این رو اگر امروز ما مردم و همچنین مسئولین به رهبر خود وفادار باشیم و فریب رسانه‌های مزور را نخوریم و بر دشمنی علنی آمریکا واقف باشیم مجبور به صلح و مذاکره با این دشمن خبیث نخواهیم شد.

این کارشناس امور دینی در ارتباط با روایات متفاوت در مورد تاریخ شهادت امام حسن مجتبی(ع) گفت: وقایع تاریخی بر اساس تقویم‌هاست که این تقویم‌ها گاهی تخصصی نوشته می شوند و گاهی اوقات خیر. لذا در این مورد باید به اساتید تاریخ مراجعه کرد. این اساتید هم تاریخ های متفاوتی را نقل کرده‌اند و روایات غیر مشهور را هم گفته اند، اما اینکه ریشه یابی شود آیا حاکمان و پادشاهان بنابه دلایل شخصی تاریخ را تغییر داده‌اند یک ادعاست که نیاز به بحث تخصصی دارد.

منبع:روزنامه قدس