سوت زنی| بانک‌ها چطور پرداخت تسهیلات تولید را به نفع خود جلو می برند/ از درخواست رشوه تا معرفی مشاوران اجباری

جمعه ۸ اسفند ۱۳۹۹ – ۱۲:۳۰ سوت زنی| بانک‌ها چطور پرداخت تسهیلات تولید را به نفع خود جلو می برند/ از درخواست رشوه تا معرفی مشاوران اجباری

سنگ اندازی جلوی پای تولیدکنندگان داخلی وقتی چشم گیرتر می شود که بانکها حاضر به پرداخت 100 میلیارد تومان بابت راه اندازی یک کارخانه کاغذ نمی شوند اما در مقابل، برای واردات کاغذ و یا ایجاد کارخانه ای مشابه توسط خودشان، هزینه 13 برابری مصوب می کنند.

به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری فارس، کارشکنی بانکها در اعطای تسهیلات به بخش تولید همواره مورد انتقاد تولیدکنندگان و فعالان صنعتی و معدنی بوده است. طی سال های اخیر تخلفات سیستم بانکی در این زمینه آنقدر افزایش یافته که بخش های ویژه ای در سازمان بازرسی و قوه قضاییه پیگیر این موضوع شده اند و در عین حال، ستاد رفع موانع تولید نیز مصوباتی در جهت رفع مشکلات تولیدکنندگان در برخورداری از تسهیلات بانکی یا بازپرداخت بدهی آنها داشته است. اما آنچه هم اکنون مشاهده می شود این است که بخش عمده ای از مشکلات تولیدکنندگان به قوت خود باقی است و اتفاقات عجیب و غریبی در این زمینه رخ می دهد.

یکی از این اتفاقات در مورد طرح احداث کارخانه 110 هزار تنی تولید کاغذ در منطقه اُرزوئیه کرمان افتاده است به طوری که موسس این کارخانه با هدف صرفه جویی ارزی در ایجاد کارخانه از دریافت تسهیلات 123 میلیون یورویی صندوق توسعه ملی چشم پوشی کرده اما در مقابل، برای دریافت تسهیلات ریالی 100 میلیارد تومانی با سنگ اندازی های جالب توجهی از سوی مدیران بانکی روبرو شده است.

در این گزارش، شرح اتفاقاتی که در جریان پیگیری سعید قراری، موسس کارخانه کاغذ ارزوئیه برای دریافت تسهیلات از بانک های مختلف افتاده است، را می خوانید:

فارس: لطفا در شروع بحث، راجع به چگونگی دریافت مجوزهای کارخانه و مصوبه پرداخت تسهیلات برای احداث این کارخانه توضیح دهید.

قراری:جواز تأسیس کارخانه خمیر و کاغذ ارزوئیه در جنوب کرمان را در سال 96 از اداره صنعت استان کرمان دریافت کردم و قرار بود یک کارخانه 110 هزار تنی در یک منطقه محروم ایجاد شود. تولید این کارخانه 100 هزار تن کاغذ از کاه و کلش پیش‌بینی شده بود و در عین حال، تولید 10 هزار تن پالپ نیز برای این کارخانه در نظر گرفته بودیم.

تمام مدارک و مستندات لازم برای این کارخانه از دستگاه‌های مختلف اداری و دولتی اخذ شده و یک زمین 15 هکتاری نیز از اراضی ملی با مجوز در نظر گرفته شده است. برای تأمین ماشین‌آلات این کارخانه، خرید تجهیزات را در داخل کشور پیگیری کردیم اما سازنده‌های ماشین‌آلات به ما قیمت بالایی را پیشنهاد می‌دادند و قصد داشتند تجهیزات را از محل واردات برایمان تأمین کنند.

برای خرید تجهیزات از سال 96 تا اوایل 98 کشورهای مختلف را از اروپا و آسیا گشتم تا در نهایت یک سازنده چینی در گوانجوی چین پیدا کردم و قرار شد ماشین‌آلات را برایم بسازد. به همین منظور برای دریافت تسهیلات 123 میلیون و 160 هزار یورویی به من پروفرما دادند و برای اخذ این تسهیلات یورویی به صندوق توسعه ملی معرفی شدم.

‌آن زمان بررسی کردیم و دیدم باید با نرخ ارز آن روز، حدود 4 هزار میلیارد تومان به چینی‌ها پرداخت کنم در حالی که می‌توانستم در یک قرارداد 100 میلیارد تومانی با شرکت‌های دانش‌بنیان ایرانی به دانش فنی ساخت این تجهیزت دست یابم. به همین منظور در نهایت طی قراردادی با یک شرکت دانش‌بنیان و با هزینه‌ 30 میلیارد تومانی توانستم دانش فنی و نقشه ماشین‌آلات را در ایران تهیه کنم.

پس از آن برای تأمین ماشین آلات و احداث کارخانه و ساختمان آن به استانداری کرمان و کارگروه رفع موانع تولید مراجعه و عنوان کردم که به جای 123 میلیون یورو، 100 میلیارد تومان پول به من بدهید. آنها نیز این مسئله را مصوب کردند تا من تسهیلات ریالی دریافت کنم. در عین حال، قرار بود ظرفیت 110 هزار تنی کارخانه را به 400 هزار تن برسانم به طوری که کارخانه در چند نوبت و در قالب واحدهای 40 هزار تنی احداث و به بهره‌برداری برسد تا هزینه‌های احداث نیز کاهش یابد.

در آن زمان 100 میلیارد تومان معادل 10 میلیون دلار می‌شد اما با نرخ فعلی ارز معادل 4 میلیون دلار است که باز هم بحثی در این موضوع نداریم و با همین رقم حاضریم کار را انجام دهیم.

فارس: این تسهیلات را قرار بود از کدام بانک دریافت کنید؟

قراری: برای دریافت این تسهیلات من را به بانک ملی معرفی کردند و آبان سال گذشته مدارک لازم را به مسئولان بانک ملی ارائه کردیم. پاسخی که آنها به من دادند این بود که گفتند باید علاوه بر وثیقه‌ها، دانش فنی را نیز جزو مدارک به بانک ارائه کنم تا آن را بررسی کنند و ببینند آیا طرح، اقتصادی است یا خیر.

این در حالی بود که دانش‌فنی در انحصار من بود و برای کسب آن هزینه کرده بودم. وقتی پیگیر موضوع شدم متوجه شدم که مدیرعامل بانک ملی کلنگ یک کارخانه کاغذ را در شادگان را به زمین زده و 1300 میلیارد تومان منابع به این پروژه تخصیص داده‌اند. این موضوع مورد تایید آقای جهانگیری معاون اول رئیس جمهور هم در روز دهم تیرماه امسال طبق اخبار 20 و 30 قرار گرفت.به این ترتیب قرار بود یک کارخانه مشابه کارخانه من با هزینه 1300 میلیارد تومانی افتتاح شود در حالی که من قصد داشتم کارخانه‌ام را با 100 میلیارد تومان احداث کنم و در واقع مدیران بانک به دنبال استفاده از دانش فنی کارخانه من بودند.

من به نمایندگان مجلس و سازمان بازرسی نامه زدم و گفتم که حاضر نیستم دانش فنی را در اختیار بانک ملی قرار دهم و اگر هم قرار باشد این کار را انجام دهم باید هزینه آن را بپردازند و البته من نیز 5 ماه بعد از ساخت کارخانه‌ام، این دانش فنی را در اختیار آنها قرار خواهم داد.

در نهایت پاسخ بانک ملی به پرداخت وام من منفی بود اما من گفتم که وامم را بر اساس ماده 51 و مواد مرتبط با قانون تسهیل و رفع موانع تولید و همچنین الحاقیه این قانون مطالبه می‌کنم که طبق آن الزامی برای سپردن وثیقه ملکی به بانک‌ها در مورد طرح‌های تولیدی وجود ندارد. بانک ملی نیز به من اعلام کرد که ما قانون داریم و طبق آن عمل می‌کنیم. موضوع را با مجلس نیز مطرح کردم که در نهایت به نتیجه نرسید.

در جلسه عنوان کردم که بانکها، تحت نظر قانون تجارت هستند و قانون گذار نیستند. بنابراین باید از قوانین ارجح مجلس شورای اسلامی تبعیت کنند که این موارد به اطلاع آقای محمدی نماینده ارزوییه ، بافت و رابر هم رسید و چون اقدام موثر صورت نگرفت مراتب به آقای پور ابراهیمی، رئیس کمیسیون اقتصادی مجلس اطلاع دادم و تقاضای همکاری کردم.

فارس: بعد از این ماجرا سراغ بانک دیگری هم رفتید؟

قراری: پس از این اتفاق، بهمن 98 برای دریافت تسهیلات با بانک صادرات مذاکره کردم. مدیران بانک صادرات نیز اعلام کردند که ما وارد این پروژه‌ها نمی‌شویم، می‌گفتند وثیقه بیاورید غیر از آنچه قانون گفته؛ ما بررسی می‌کنیم و و قطره‌چکانی پول می‌دهیم. گفتم قبول ولی یک برنامه‌ زمان‌بندی برای پرداخت تسهیلات به من بدهید زیرا من باید کارخانه را در مدت 5 ماه به بهره‌برداری کامل برسانم و به این ترتیب باید ماهی 20 میلیارد تومان به من بپردازید.

مدیران این بانک اعلام کردند که قرارداد یک طرفه در این خصوص می‌بندیم اما من قبول نکردم و از آنها خواستم تا قرارداد دوطرفه باشد و جدول بازپرداخت نیز تهیه شود. آنها می‌گفتند ما به صورت مشارکت با شما عمل می‌کنیم به طوری که 100 میلیارد تومان پرداخت می‌کنیم، وثیقه هم می‌گیریم و در موقع بازپرداخت وام، کارخانه را با قیمت روز برآورد می‌کنیم و سهاممان را بر آن اساس می‌گیریم.

بعد از این اتفاق اوایل امسال برای دریافت تسهیلات به یک بانک دیگر مراجعه کردم.‌ ابتدا قبول نکردند اما گفتم شما به دیگران تسهیلات 5 میلیارد دلاری پرداخت کردید حالا چرا به من 100 میلیارد تومان وام نمی‌دهید؟ پس از آن، مسئول اعتبارات بانک و 2 نفر از کارشناسان این بانک با من جلسه گذاشتند و گفتند مدیرعامل گفته جلسه بگذارید ولی نمی‌توانیم وام بدهیم.

پس از اتمام جلسه وقتی از آسانسور ساختمان بیرون آمدم فردی به دنبال من آمد و گفت «من موضوع پیگیری شما برای دریافت وام را جلوی در ورودی شنیدم و می‌توانم مشکلتان را حل کنم. اگر شما به من 10 میلیارد تومان پرداخت کنید، تسهیلات 100 میلیارد تومانی شما را از بانک می‌گیرم.» من این موضوع را قبول نکردم و گفتم با دلال‌بازی موافق نیستم.

فارس: به سراغ بانک‌ها یا موسسات خصوصی نرفتید؟

قراری: پس از این اتفاق، اردیبهشت امسال برای دریافت تسهیلات به سراغ مؤسسه اعتباری ملل رفتیم که آنها نیز گفتند توان پرداخت نداریم. بعد از آن به یکی از معاونان یک بانک دیگر معرفی شدم. وقتی برای جلسه مراجعه کردم از من پرسیدند که طرح توجیهی دارید یا خیر؟ من گفتم بله، این طرح تهیه شده است. آنها گفتند که باید این طرح را توسط یک شرکت مشاوره که ما معرفی می‌کنیم و با پرداخت مبلغ تهیه کنید تا پرداخت تسهیلات انجام شود.

به من گفتند که باید برای تهیه این طرح توجیهی 10 تا 12 میلیارد تومان بپردازم، من این موضوع را قبول نکردم و گزارش آن را نیز به استاندار و مجلسی‌ها فرستادم و در عین حال نامه‌ای نیز به پورابراهیمی رئیس کمیسیون اقتصادی مجلس نوشتم.

در نامه‌ای که به آقای پورابراهیمی زدم موضوعات را مطرح کردم که با من تماس گرفتند و مشکل را جویا شدند که مدارک لازم را اخیراً به دفتر وی ارائه کرده‌ام. همچنین موضوعات را در فضای مجازی برای رزم حسینی وزیر صنعت ارسال کرده‌ام که هنوز پاسخی نداده‌اند. این مسائل را برای یکی از مشاوران رئیس مجلس نیز فرستادم ولی به نتیجه نرسید.

برای دریافت تسهیلات به هلدینگ‌های خصوصی نیز مراجعه کردیم که تمایلی نداشتند و البته با اتاق بازرگانی ایران و عمان، اتاق بازرگانی ایران و قطر و همچنین اتاق بازرگانی ایران و اتریش و … نیز صحبت کردیم که آنها نیز به دلیل وجود تحریم‌ها از همکاری در این خصوص خودداری کردند.

در این شرایط دوستانی از برخی مقامات مسئول کشوری نیز به من مراجعه کردند و گفتند که یا نباید تولید کنید و یا اگر می‌خواهید تولیدی داشته باشید باید عرضه محصول را به قیمت کف بازار به ما بسپارید که من قبول نکردم.

در این وضعیت کارخانه چوب و کاغذ مازندران که زیر مجموعه بانک ملی و سازمان تأمین اجتماعی است به مزایده گذاشته شده و در عین حال 10 میلیون دلار نیز برای واردات چوب جهت فعال‌سازی این کارخانه در نظر گرفته شده و قرار است آن را به مزایده بگذارند. من اعلام کردم که حاضرم این کارخانه را با تمام کارگران و کارمندان بدون هیأت مدیره به سامان برسانم، اما قبول نکردند. در عین حال، اخیراً در اخبار شنیدم که وزیر اقتصاد در مورد تزریق مالی به کارخانه کاغذ مازندران صحبت کرد.

این در شرایطی است که بابت واردات چوب برای این کارخانه 10 میلیون دلار در نظر گرفته‌اند اما حاضر نیستند 100 میلیارد تومان بابت تولید داخل و ایجاد کارخانه ارزوئیه اختصاص دهند. همچنین برای یک کارخانه هم تراز با کارخانه ارزوئیه می‌خواهند 1300 میلیارد تومان اختصاص دهند که ابهاماتی در این مورد وجود دارد.

بانک‌ها به قانون تمکین نمی‌کنند، این مسائل را به قوه قضاییه و سازمان بازرسی نیز اعلام کرده‌ام ولی اقدامی صورت نگرفته است. این در حالی است که در سازمان بازرسی بخشی برای حمایت از سرمایه‌گذاری تأسیس شده و رئیس قوه قضاییه نیز پیگیری‌های خوبی برای راه اندازی واحدهای تولیدی که توسط بانکها به روز سیاه نشسته اند، داشته است.

فارس: این مشکل را با ستاد رفع موانع تولید مطرح نکردید؟

قراری: در استان کرمان موضوع را با ستاد رفع موانع تولید مطرح کردم که رئیس این ستاد، استاندار است. برای حل مشکل نیز پیشنهاداتی را ارائه کردیم اما تاکنون به نتیجه نرسیده است.

در این خصوص با آقای نورالدینی مشاور استاندار کرمان صحبت مفصلی داشتم اما در نهایت گفتند که ما عملا نمی توانیم کاری انجام دهیم.گفتم شما یک دستگاه حاکمیتی هستید و آقای استاندار هم رئیس کار گروه رفع موانع تولید هستند و هم رئیس هیأت خبرگان بانکها در استان هستند، می توانند اقدام عاجل و قطعی انجام دهند ولی پاسخ قانع کننده ای ندادند.

سردار حاجی‌زاده، فرمانده نیروی هوافضای سپاه در جایی اعلام کردند که برخی داخلی ها دانسته یا نادانسته نقش ستون پنجم دشمن را بازی می کنند؛ این حرف کاملاً درست است. در حال حاضر بانک‌ها مانع محرومیت‌زدایی و اشتغال زایی در مناطق محروم هستند که به فرمایشات مقام معظم رهبری در موضوع رونق و جهش تولید توجهی نداشته و فقط به دنبال بنگاه داری هستند.

چطور ممکن است 70 میلیون دلار جهانگیری به یک واردکننده می‌دهند و معاون وزیر ارشاد طی مصاحبه‌ای اعلام می کند که این رقم را برای خرید 30 هزار تن کاغذ از خارج هزینه خواهیم کرد، اما حاضر نیستند 5 میلیون دلار برای احداث یک کارخانه اختصاص دهند تا سالی 100 هزار تن کاغذ در داخل تولید کنیم؟ به گفته معاون وزیر ارشاد قرار است این مبلغ بابت واردات کاغذ برای ناشران هزینه شود. این اتفاق در شرایطی می افتد که در کارخانه کاغذ ارزوئیه تولید کاغذ نوشتاری، کاغذ روزنامه و کارتن و همچنین تیشو به عنوان مواد اولیه تولید دستمال کاغذی پیش‌بینی شده است.

به گزارش فارس، برخی کاربران سامانه «فارس من» با ثبت سوژه ای با عنوان «کاهش سود بانکی گامی در جهت توسعه بخش تولید» خواستار حمایت سیستم بانکی از تولیدکنندگان شده اند.

متن نامه ارائه شده از سوی موسس کارخانه کاغذ ارزوئیه به استاندار کرمان به شرح زیر است:

انتهای پیام/

اخبار مرتبط

پر بازدید ها

پر بحث ترین ها

بیشترین اشتراک

بازار

اخبار کسب و کار