عواقب دعوای والدین در سرنوشت فرزندان

از اول باید صبر را بیاموزیم و اگر صبرمان کم است، زیادش کنیم؛ بعد به سراغ ازدواج برویم؛ و الا از روز اول دعوا می‌شود و کار به جنجال و عصبانیت می رسد.

به گزارش مشرق، اهمیت صبر و بردباری در خانواده به اندازه‌ای است که می‌توان آن را یکی از اساس‌های مهم زندگی خانوادگی به حساب آورد که اگر نباشد، خانواده در معرض نابودی قرار می‌گیرد. این موضوع در از ابتدای ازدواج نقش خود را نشان می‌دهد و وقتی فرزندان متولد می‌شوند و رشد می‌کنند، اهمیت و ضرورت بیشتری پیدا می‌کند؛ چراکه صبر والدین در برابر مسائل گوناگون می‌توان بر فرزندان آنها آثار تربیتی بسیاری داشته باشد.

بیشتر بخوانید:

اهمیت تربیت اقتصادی برای بچه‌ها

با مرور بخش‌هایی از سخنان ارزشمند آیت‌الله عزیزالله خوشوقت رحمه‌الله علیه، به جایگاه صبر در خانواده در کلام این استاد بزرگ اخلاق پرداخته ایم:

صبر در زندگی مشترک

اگر بخواهیم گناه را ترک کنیم که به بهشت برویم، بدون صبر نمی‌شود. خدا فرموده: «ازدواج کنید.» اگر ازدواج نکنید، صبر می‌خواهد و کسی نمی‌تواند بدون ازدواج گناه نکند. وقتی هم ازدواج کردی، باز هم صبر می‌خواهد؛ خانم‌ها که مثل شوهران خود نیستند؛ سلیقه‌شان، اهدافشان و خواسته‌هایشان یک جور نیست؛ اغلب بین زن و مرد در این موضوعات اختلاف هست.

زندگی مشترک هم یک روز و دو روز نیست. وقتی اختلاف پیش می‌آید، چه کار باید کرد؟ باید صبر کرد. ولی اگر نمی‌خواهی صبر کنی باید قیچی را برداری، آن وقت هر روز باید زندگی را قیچی کنی. بنابراین صبر می‌خواهد؛ زندگی عائلی و خانوادگی زیربنایش صبر است و الا هر روز باید چماق کشی کنید.

کسانی که ازدواج کرده‌اند، باید حواسشان جمع باشد؛ باید صبر کنند. تا زن حرفی زد که نباید می‌زد، نمی‌شود درِ گوشش زد. اگر بزنی که دیگر زن تو نیست، فردا به خانه پدرش می‌رود؛ پس باید صبر کنی. خدا از مرد، صبر را خواسته است؛ چون توان صبر مرد بیشتر است و به عاقبت کار فکر می‌کند. اگر هر روز بخواهد دعوا کند که نمی‌شود. مجبور است سکوت کند. اگر صبر نباشد، زندگی پا نمی‌گیرد. فردا است که باید بروند دادگاه خانواده و از هم جدا می‌شوند. دومی هم همین طور، سومی هم همین‌طور.

بنابراین از اول باید صبر را بیاموزیم و اگر صبرمان کم است، زیادش کنیم؛ بعد به سراغ ازدواج برویم؛ و الا از روز اول دعوایمان می‌شود؛ سر غذا، سر رفت و آمد، سر خواب، سر دیر کردی، شور کردی، شیرین کردی، دعوا راه می‌افتد. همه این‌ها را باید صبر کنیم و کم‌کم ان‌شاءالله درست می‌شود. خدا در قرآن فرموده است: بهشت برای کسانی که «بِمَا صَبَرتُم»؛ اگر صبر نکنی بچه‌ها از بین می‌روند و زندگی منهدم می‌شود و پیش خدا هم مسئولیم.

ضرورت صبر در ترتیب کودک

بچه‌ها که به دنیا می‌آیند، اگر ببینند پدر و مادر با هم دعوا می‌کنند، آن‌ها هم دعوایی می‌شوند. باید صبر کنید و در حضور آن‌ها داد و بیداد نکنید. اگر حرف حسابی هست به صورت خصوصی و تنهایی و به آرامی گفته شود که بچه‌ها نشنوند. اگر سر و صدا را بشنوند، یاد می‌گیرند و در آینده، آن‌ها هم با زن و بچه‌هایشان دعوا می‌کنند. پس در این موارد باید صبر کنیم.

اگر خیال کنیم که این دنیا مال ما است و فضا آزاد است و هر چقدر که می‌خواهیم داد بزنیم، نمی‌شود. باید صبر کنی و صدا را بکُشی و پایین بیاوری تا درست شود؛ إن‌شاءالله؛ و الا بچه‌ها فردا که جان می‌گیرند، از آن دعواهای بزرگ می‌کنند و باید به دادگاه بروند.

منبع: فارس