سیاسی

مبانی حقوقی پاسداشت آزادی عقیده و مذهب

دوشنبه ۲۴ شهریور ۱۳۹۹ – ۱۹:۲۳ مبانی حقوقی پاسداشت آزادی عقیده و مذهب

در آستانه روز جهانی صلح، صاحبنظران مستقل را به هم‌اندیشی فراخوانده تا ‌با اتخاذ موضعی منسجم در مسیر امحاء نفرت مذهبی و نابردباری در برابر عقاید سایرین، جهان را به فضایی عاری از تبعیض و مکانی برای اعتدال و تسامح مبدل سازند.

مبانی حقوقی پاسداشت آزادی عقیده و مذهب

به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری فارس، حسین میرمحمد صادقی، معاون قوانین مجلس دهم در یادداشتی با بررسی مبانی حقوقی پاسداشت آزادی عقیده و مذهب، پیشنهاداتی را در آستانه روز جهانی صلح مطرح کرد.

متن یادداشت میرمحمدصادقی بدین شرح است:

یَا حَسْرَةً عَلَى الْعِبَادِ ۚ مَا یَأْتِیهِمْ مِنْ رَسُولٍ إِلَّا کَانُوا بِهِ یَسْتَهْزِئُونَ
(سوره یس، آیه 30)

برمبنای مفاد منشور ملل متحد، ترویج احترام و پاسداشت تمامی آزادی‌های بنیادین و حقوق بشری، از جمله آزادی مذهب و عقیده، در زمره التزاماتی است که‌ دولت‌ها در مسیر تلاش برای تحقق حقوق بشر عهده‌دار شده‌اند. حراست از مذهب و عقیده، از یک‌سو، مستلزم اقدامات سلبی دولت‌ها با هدف عدم مداخله در عقیده و باورهای اعتقادی انسان‌هاست، و از دیگر سو، دولت‌ها را به اتخاذ اقدامات ایجابی به‌منظور اجرای تدابیر مانع تبعیض مذهبی و پیشگیری از نفرت میان پیروان ادیان و عقاید مختلف مکلف می‌کند.

افزون‌بر التزام جهانی دولت‌ها به دفاع از آزادی مذهب و عقیده، در سیاق نظام بین‌المللی حقوق بشر، از جمله بر اساس اعلامیه جهانی حقوق بشر (۱۹۴۸)، میثاق بین‌المللی حقوق سیاسی و مدنی (۱۹۶۶)، اعلامیه حذف کلیه اشکال عدم‌مدارا و تبعیض بر اساس مذهب یا عقیده (۱۹۸۱) و قطعنامه ۹/۳۷ شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد (مارس ۲۰۱۸) نیز موکداً به پیشگیری از اشکال مختلف عدم‌مدارا و تبعیض بر مبنای مذهب و عقیده تصریح‌ شده‌است.

عدم‌مدارا و تبعیض بر مبنای مذهب و عقیده، در اشکال مختلفی مانند محدودسازی آزادی جابجایی پیروان ادیان الهی- که نمونه بارز آن را در اجرای سیاست‌های تبعیض‌آمیز و نفرت‌ساز دولت ترامپ در محدودسازی ورود شهروندان برخی کشورهای مسلمان به قلمرو ایالات متحده می‌توان یافت-، جرایم علیه ادیان و توهین به مقدسات در قالب انتشار تصاویر، گفتار و نوشتار موهن نسبت به عقاید دینی‌ و نفرت‌پراکنی علیه پیروان ادیان و عقاید دیگر بروز می‌یابد؛ از ‌این‌رو، در درون مرزهای سرزمینی نیز، دولت‌ها در مقام تبعیت از التزامات و تعهدات حقوق بشری خود، قوانین جزایی متعددی را برای پیشگیری از ارتکاب جرم نفرت‌پراکنی و توهین به مقدسات وضع کرده‌اند؛ به‌عنوان مثال، طبق قانون نفرت مذهبی و نژادی (مصوب ۲۰۰۶، انگلستان)، برانگیختن نفرت علیه اشخاص به‌دلیل مذهب یا نژاد جرم‌انگاری شده‌است، و ماده ۱۳۰ قانون مجازات آلمان (۲۰۰۹) نیز برانگیختن نفرت، ترغیب به خشونت یا انجام اقدامات خودسرانه، هتک کرامت انسانی و توهین به افراد یا گروه‌ها بنابر دلایل مذهبی، نژادی یا قومیتی را مستوجب مجازات برشمرده‌است.

علیرغم وجود آموزه‌های اخلاقی، تعالیم والای دینی و قوانین ملی و بین‌المللی مدافع کرامت انسانی پیروان ادیان توحیدی، متأسفانه، بار دیگر، شاهد بروز تعصب جاهلانه‌ و توهین به مقدسات دین مبین اسلام بودیم؛ اقدامی نابخردانه که احساسات میلیون‌ها مسلمان در سرتاسر جهان را خدشه‌دار ساخته و زنگ هشداری است برای بروز اختلافات شدیدتر و مخرب‌تر در جهانی که علاوه‌بر تنش‌های دیرپای گذشته، اکنون به‌دلیل شیوع بیماری مرگبار کوید۱۹، شرایط بحرانی و غیرقابل پیش‌بینی را طی می‌کند.

بدین‌وسیله، در آستانه روز جهانی صلح (۲۱ سپتامبر ۲۰۲۰) که بیدارباشی است برای تمامی آنانی که دغدغه صلح و مدارا دارند، صاحبنظران مستقل و آینده‌نگر را به هم‌اندیشی و چاره‌جویی فراخوانده تا ‌با اتخاذ موضعی منسجم در مسیر امحاء نفرت مذهبی و نابردباری در برابر عقاید سایرین، جهان را به فضایی عاری از تبعیض و مکانی برای اعتدال و تسامح مبدل ساخته تا پیروان ادیان و عقاید مختلف،‌ قربانی پیش‌داوری‌ها و نفرت‌های ‌خانمان‌سوزی که مکرراً در طی تاریخ، بشریت را به منجلاب جنگ و جدایی سوق داده، و بزرگترین مانع آن در جهت برقراری صلح جهانی است نگردند.

انتهای پیام/

اخبار مرتبط

پر بازدید ها

پر بحث ترین ها

بیشترین اشتراک

بازار globe

اخبار کسب و کار globe لاستیک بارز ایران فان بیمه البرز هتل تارا

مشاهده بیشتر

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

سه × یک =

دکمه بازگشت به بالا