نسبت به مهدویت غافل بوده ایم

یک مدرس حوزه و دانشگاه گفت: مهدویت یعنی تحقق جامعه عبودیت، یعنی جامعه ای که صالحان بر آن حاکم هستند و باید زمینه های رسیدن به این جامعه را باید فراهم کنیم.

به گزارش مشرق، حجت الاسلام سیدمسعود پورسیدآقایی، مدرس حوزه و دانشگاه که مهمان برنامه «روبه راه» از شبکه قرآن بود، درباره اینکه چطور وارد حوزه روحانیت و بعد وارد حوزه مهدویت شد، گفت: امروزه مهم ترین نیاز هر جامعه ای چه در فضای داخلی و جهانی نیازهای فکری و هدایتی است. باید کسانی باشند که همان مسیر انبیا و اولیا را ادامه بدهند و به تربیت و هدایت انسان ها بپردازند. این درس ها را از استادمان گرفتیم و بر این اساس به این رسیدیم که باید وارد این حوزه شویم. امروزه هدایت در کتاب و سنت و عترت پیامبر است. باید به جایی بیاییم که اساتید فن حضور دارند. عربی را با این عشق در حوزه می خوانیم که به قرآن و روایات مسلط شویم و دردهای خودمان، مردم و جامعه را به کتاب و روایات اهل بیت عرضه کنیم و جواب بگیریم. لازمه آن این بود که زانوی شاگردی در محضر اساتید بگذاریم.

وی افزود: من وقتی شروع کردم نمی دانستم اینقدر عمیق، گسترده، پربار و پرثمر است. پیش برخی از دوستان در حوزه علمیه برای برخی مجوزهای سطح چهار می رفتیم و برخی می گفتند مگر مهدویت چه دارد. وقتی گفت و گو می کردیم تعجب می کردند. برخی بهت می کردند. اینقدر این بحث پربار و عمیق است. همیشه از آن غفلت داشتیم و در مباحث دیگر هم گاها غفلت داریم.
این استاد حوزه با اشاره به اینکه قرآن هنوز آنطور که باید در حوزه ها مطرح نیست، ادامه داد: مباحث تربیتی باید در حوزه ها شکوفا شود. قبلا اگر با یک نگاه اجمالی وارد این عرصه شدم الان واقف به این هستم که نیاز داریم فضلا وارد این حوزه شوند و مباحث اقتصاد اسلامی، تربیت اسلامی، مهدویت را آموزش بدهد. روایت های تفسیری ما خیلی غریب مانده است. روایت های کلامی ما حتی تا اندازه ای غریب مانده است. روایت های مهدویت و امامیت ما هم از غربتی رنج می برد. جا دارد فضلا و اساتید و به ویژه نیروهای نخبه وارد این عرصه ها شوند و این بحث ها را غنا ببخشند.

پورسیدآقایی تاکید کرد: اساس انقلاب بر اساس نیروها و نفراتش است. حوزه عملیه نیرو می خواهد و نیروها باید کسانی باشند که به مستعد باشد و در این عرصه ها کار کنند. اتفاقا عطش جامعه را این ها پاسخ می دهند. بیست و خورده ای سال پیش بود که گفتم ما تخصص امام حسین(ع) و مهدویت را می خواهیم. فیلمی راجع به امام حسین(ع) قرار بود ساخته شود. تحقیقات آن با من بود. بخشی از اساتید را گرد هم آوردیم. برای یک فیلم نیاز به تخصص های زیادی داشتیم و خیلی کار کردیم. مجموعه پژوهشی عظیمی شد. آنجا فهمیدیم که ما حتی راجع به امام حسین(ع) هم کم گذاشته ایم. فکر می کنیم خیلی چیزها را می دانیم.

این مدرس حوزه بیان کرد: حجت الاسلام احمدی میانجی گفت من وقتی وارد حوزه علمیه شدم و پژوهش ها و روایات را درباره موضوعات مختلف از جمله امام حسین(ع) شروع کردم فهمیدم ما طلبه ها روضه خواندن هم بلد نیستیم. اینقدر روضه های معتبر و مستند داریم. چه جنایت هایی در حق این بزرگواران کرده اند. نیازی نیست به برخی از اینها که معتبر نیست رجوع کنیم.

وی توضیح داد: الان کتاب های خوبی در این زمینه ها داریم. من با تمام وجود لزوم ورود به حوزه مهدویت را حس کردم. اما حوزه یک سختی دارد. باید با فهمت زندگی کنی. اگر فهمیدی باید انفاق کنی و نماز شب بخوانی باید انجام بدهی. اگر شنیدی امیرالمومنین در دنیا زهد داشت و زندگی اش به گونه ای بود که هماهنگ با افراد ضعیف جامعه بودند و می بخشیدند. من اوایل که وارد حوزه شدم از درس و بحث لذت می بردم. یک دفعه دیدم همه سختی حوزه به این است که باید با فهمت زندگی کنی. نزد یکی از اساتیدم رفتم. گفتم حوزه سخت است و من ترسیدم. می خواهم بروم. فهمیدم باید با فهمت زندگی کنی. گفتم سخت است. ایشان فرمود این هم از کارهای شیطان است که می خواهد کاری کند که بروی. بمان و اینگونه بشو. انصافا هم سخت است.

پورسیدآقایی با ذکر خاطره ای گفت: من و استادم سوار ماشینی شدیم. یکی از دوستان دنبال استادمان آمده بود. سوار بنز شدیم. تا سوار شدیم استادمان عمامه اش را روی زانویش گذاشت. دوستمان گفتم حاج آقا عمامه تان را چرا برداشتید. او گفت ما که نمی توانیم برای مردم دردی را درمان کنیم. حداقل دلشان را نسوزانیم. خیلی از مردم این ماشینی که با آن دنبال من آمده ای را ندارند و باعث دلسوزی آنها است. ممکن است به این لباس بدبین شوند. اگر مردم را خوشبین نمی کنیم بدبین هم نکنیم. هیچ وقت حاضر نشد از امکاناتی که داشت برای خودش و خانواده اش استفاده کند. از آنها در راه تربیت افراد و سازندگی استفاده می کرد و این سخت است.

این سخنران مذهبی در ادامه اظهار کرد: سختی های راه حوزه گاهی در حوزه معیشت است. افراد سختی های زیادی را تحمل می کنند و غالبا زیر زیر خط فقر هستند. بعدها با ماندن و در این راه تلاش کردن عنایت های خداوند شروع می شود. باید امتحان پس بدهند و آنهایی که اهل ماندن هستند بمانند. بعد از آن امکاناتی ممکن است فراهم شود. اما مهم این است که ابتلا و امتحان های سخت تری شروع می شود. باید با فهمت زندگی کنی و این امکانات را برای فهم دیگران هزینه کنی. نمی توانی برای خودت و خانواده ات اختصاص بدهی. حتی اگر از افراد پرتلاش باشی باید از درویش کمتر نگاه داری. این آب را باید پای درختان تشنه برسانی. ما طلبه ها باید این گونه باشیم.

وی اضافه کرد: مرحوم فلسفی، مرحوم کافی که صدایشان چه سوزی داشت. ما خودمان صبح های زود باید بلند می شدیم و به مهدیه می رفتیم. عمو و پدرم ما را به آنجا می بردند. این سوز را در کمتر صدایی شنیده ام. می گفت ای مردم به خدا قسم ما صاحب و ارباب داریم. آنچنان پر سوز می گفت که هنوز وقتی یادم می افتد به جگرم آتش می زند. عشق امام حسین افراد را ماندگار و مانا می کند. سردرس شیخ جواد تبریزی استاد بزرگ حوزه علمیه در درس خارج و از مراجع عالیقدر عظیم الشان شیعه که توفیق داشتم سال ها در محضر آنها بودم. بحثی را مطرح کرد و یکی از طلاب اشکالی کرد و او جوابی داد. آن طلبه باز اشکال کرد و دیگر چون جواب را داده بودند و آن طلبه بحث را خوب نگرفته بود دیگر جواب ندادند و بحث را ادامه دادند. یعنی جوابت را داده ام. آن طلبه به عنوان اعتراض گفت آقا اینجا مگر مجلس روضه است. مجلس درس است و باید اشکال را جواب بدهید. تا این را گفت شیخ جواد تبریزی متاثر شد و گفت تو چه می دانی روضه چیست. من دیده بودم ایشان وقتی روضه در منزلشان خوانده می شد با آن چشمان درشتی که داشتند آنچنان اشک می ریختند که ما تحت تاثیرقرار می گرفتیم. به این طلبه گفتند تو چه می دانی که روضه و روضه خوان چیست. من در نجف رفتم روضه خوان شوم و چون این توفیق را نداشتم آمدم مدرس شدم. روضه خوان ها با احساسی که ایجاد می کنند در قلب ها نفوذ می کنند. آن چیزی که ما در مرحله ای شناختیم با این عشق ممزوج می شود و انسان را متحول می کند. خیلی ها با این روضه ها متحول شده اند. ایام انقلاب در محرم و صفر اوج می گرفت.

این مدرس دانشگاه در ادامه بیان کرد: امسال اربعین نتوانستیم به کربلا برویم. اما پشت بام خانه ها را که از ما نگرفته اند. روی پشت بام برویم و توجهی به حضرت پیدا کنیم. سه سلام بدهیم انگار که زائر ایشان شده ایم. از حضرت بخواهیم این روزها که همه جهان گرفتار این ویروس منحوس هستند از فرزندشان امام زمان بخواهند گوشه چشمی به دنیا داشته باشند. این ویروس کسب و کارهایی را آسیب زده است و خانواده هایی را گرفتار کرده است. اینها واسطه فیض هستند و این اعتقاد ما است. این اساس و اعتقاد ما است. حضرت از فرزندشان بخواهند که عنایتی کنند. گرچه ما کم گذاشتیم و آنچنان که باید امام زمان( عج) از امثال من راضی نباشند. باید این شیعه خانه را بیشتر حفظ کنیم. به برکت خون شهدا من به امام زمان عرض می کنم که یاابن الحسن ماکه دستمان خالی است اما چندصد هزار شهید داریم. در محله ها با محوریت مسجد و اهالی گرفتارو فقیری نباشد که محتاج نان شبش یا خرج تحصیل فرزندش باشد.

حجت الاسلام پورسیدآقایی تصریح کرد: ماه ربیع آغاز امامت امام زمان است. بهترین کار در این ایام این است که با حضرت تجدید عهد و پیمانی کنیم. برسرپیمان ها بمانیم. پیمان هایمان را در دعای عهد می خوانیم. می گوییم امام زمان ما می خواهیم ناصر و کمک شما باشیم. نصرت در فرض دشمن است اما کمک در فرض دشمن نیست. امروز دشمنان امام زمان چه کسانی هستند. کسانی که به عنوان دشمن بشریت هستند دشمن امام هم هستند. کسانی که مردم مظلوم یمن را بمباران می کنند وهابی های تکفیری ملعون دشمنان امام زمان هستند. ما عهد و پیمان داریم که در برابر این دشمنان امام را یاری کنیم.

وی اذعان کرد: در برابر سیاست های امریکا تمام قد ایستادن و گوش به فرمان رهبری بودن که نائب امام زمان است، خودش بهترین شیوه های یاری است. اهداف تو انسانی و الهی است و من باید تو را کمک کنم. گیرم که معاویه ای نباشد خود علی خواستنی است. باید او را کمک کنیم. باید امام زمان (عج) را با همه توانت کمک کنی. یکی گفت یا امام زمان کجا هستی. استادمان گفت اینهمه گرفتار و جوان بیکار و گرسنه را نمی بینی . به اینها برس. اگر امام زمان را هم ببینی تو را به این کارها توصیه می کند و می گوید کار من را انجام بده. هر کاری که می توانیم را باید بکنیم. اگر می توانم ایجاد اشتغال بکنم نامرد و خائن هستم اگر نکنم و جوان من به گرفتاری بیفتد. من هم سهمی دارم. می گویم می خواهم کمکت باشم. می گوید خوب درس بخوان و امثال روشن ها و تهرانی ها بشو. اگر خلبان هستی امثال شهید بابایی ها بشو. طلبه هستی با فهمت زندگی کن و کاری کن در دل مردم عشق به اهل بیت و روحانیت ایجاد شود.

رئیس موسسه آینده روشن در ادامه گفت: طوری زندگی نکنید که دل مردم را بسوزانید. اگر دبیر، استاد و معلم هستی با تمام وجودت وقت بگذار. جهادی زندگی کن. واقعا آیا مدافع هستیم؟ دفاع یعنی با همه توان از امام زمان و عشق به اهل بیت و خوبی ها را در جامعه بسط می دهیم یا اینکه 9 ربیع حرکاتی خلاف وحدت انجام می دهیم. یقیقنا امام زمان از اینجور برنامه ها بیزار است. هرکاری که باعث وحدت بین مسلمانان شود او را شاد می کند. باید اهدافمان اهداف امام زمان(عج) باشد. از چه خوشش می آید همان را ترویج کنیم. مهدویت یعنی تحقق جامعه عبودیت، یعنی جامعه ای که صالحان بر آن حاکم هستند. زمینه های رسیدن به این جامعه را باید فراهم کنیم. می توانیم یک خشت و یک آجر را بگذاریم. انتظار افضل اعمال است. اما در تحف العقول انتظار بار مسئولیت است. شیعه بودن یعنی بارمسئولیت. باید با همه توان در این راه هر چه داری عرضه کنی و در طبق اخلاص قرار بدهی. بعد مشمول دعای خیر امام زمان(عج) و حضرت مهدی(عج) می شویم.

او ادامه داد: فردی از حج بازمانده بود. محضر پیامبررسید و گفت از حج بازمانده ام. چه کنم که جبران شود. حضرت فرمودند این کوه را میبینی. اگر برابر با این کوه را طلای مرغوب بگیری و در راه خدا انفاق کنی برابر با حج نمی شود. حدیث معتبری است. منصور بن خزرج می گوید خدمت امام صادق(ع) آمدم. حضرت فرمودند چند مرتبه به حج رفته ای. گفت من 19 مرتبه به حج رفته ام. دو مرتبه دیگر بروم 21 بار می شود. حضرت فرمود اگر دو مرتبه دیگر بروی و حجت 21 بار شود آن وقت معادل با زیارت امام حسین(ع) است. ممکن است اینها در ابتدا باورش برایم سخت باشد اما نشان می دهد امام حسین(ع) را نشناخته ایم و کار عظیمی که انجام داد را درک نکردیم. دستاورد همه انبیا و اولیا را امام حسین و یاران و خاندانش حفظ کردند که اگر نبودند به تاراج رفته بود.

پورسیدآقایی تاکید کرد: معاویه گفت من این دین را دفن می کنم. بنا بود اسلام را دفن کنند. یزید هم می گفت خبری نیست. وحی نیست. حکومتی بود و بنی هاشم با آن بازی کردند. بنا بود اسلام را از بین ببرند. امام حسین(ع) چه کرد که خداوند در ازای شهادتش مهدی را از فرزندان او قرار داد، شفاعت شیعیان اباعبدالله را می پذیرد، حسین به درجه ای رسیده است که هیچ مخلوقی به آن نرسیده است. دعا تحت قبه او مستجاب است. تربتش شفا است. اگر می بینیم در برخی روایات کمتر یا بیشتر است تعجب نکنیم. چون با توجه به انگیزه افراد و زمان های مختلف و سختی زیارت فرق می کند. زیارت گاهی مصادف بود با مرگ فرد، مطالعه در اینها باعث این می شود که مقام این بزرگواران را درک کنیم.

«رو به راه» با تهیه کنندگی و اجرای مهیار عبدالهی کاری از گروه علوم قرآنی شبکه قرآن و معارف سیما است که هر هفته پنجشنبه ها ساعت 24 تقدیم ارادتمندان به ساحت اهل بیت (علیهم السلام) می شود.

منبع: فارس