به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، محسن اسلام زاده به عنوان اولین مهمان این برنامه به بیان چگونگی روند حضور خود در لبنان پرداخت و گفت: دوستی داشتم که به من می‌گفت به لبنان بروم و کار بسازم. همچنین خود من هم دوست داشتم که با حضور در لبنان کار تولید کنم، اما به دوستم می‌گفتم برای فعالیت هنری رسانه‌ای باید موضوع و سوژه مشخصی داشت و وی پیشنهاد کرد برای بحث پیجر‌ها کار بسازم و من می‌گفتم اجازه نمی‌دهند در این زمینه کار تولید کنیم. اگر بخواهم خلاصه بگویم از دوست من اصرار و از من انکار تا اینکه این دوست به من گفت در نهایت به لبنان بروم و اگر اجازه ندادند فعالیت کنم برگردم و من به این شکل به لبنان رفتم.
وی با مرور روند حوادث و تنوع و سرعت رخدادها، گفت: زمانی که وارد لبنان شدم مدت زیادی از حادثه پیجر‌ها نگذشته بود و در حال برنامه ریزی برای ضبط تصویر بودم که اسراییل، ابراهیم عقیل را ترور و شهید کرد. پس از این ما به محل حادثه رفتیم و متوجه شدیم با پوشش خبرنگار امکان ورود و تصویربرداری هست و من هم با پوشش خبرنگار و کارت خبری که از خبرگزاری مهر، روزنامه تهران تایمز داشتم وارد مکان جلسه و محل ترور شده و تصویربرداری کردم و در تمام مدت حضور در لبنان زیر آتش دشمن و تمام چالش‌ها و خطرات از موارد مختلفی تصویربرداری کردم. با شبکه‌های خبری و تلویزیونی مختلفی برای روایت اوضاع لبنان مرتبط بودم، زیرا همه دوستانم در صدا و سیما یا خبرگزاری‌ها از من درخواست داشتند تا با آن‌ها از لبنان ارتباط زنده بگیرم.
این مستندساز با مرور کامل خاطرات و اتفاقات رخ داده در بیروت گفت: من همان جا در بیروت هم در قالب یک مصاحبه گفتم، هر کسی که می‌تواند روایتی خلق کند باید به اینجا آمده و روایت کند. معتقدم امسال جشنواره عمار وظیفه دارد تا در لبنان حضور داشته باشد و نقش آفرینی کند و خودم هم پس از برگشتن رسالت خودم را ساخت مستند دیدم و نسبت به تولید روایت در قالب مستند اقدام کردم.
وی افزود: معتقدم آنچه جلوی قاب دوربین قرار می‌گیرد، روزی آدم است ولی آدم هم باید توانایی فنی تصویربرداری از این فرصت‌ها را داشته باشد. به عنوان مثال من با ۵۰ کیلو بار و تجهیزات کامل تصویربرداری به لبنان رفتم.
اسلام زاده با تاکید بر یادگیری زبان، گفت: چند نفر داریم که زبان عبری بلد باشند؟ از همین رو باز هم می‌خواهم تاکید کنم علاوه بر فیلمسازی باید سراغ یادگیری زبان هم بروید تا بتوانید به منابع دست اول دست پیدا کنید و خوب است عمار نسبت به آموزش زبان عبری اقدام کند.
این مستند ساز در پاسخ به پرسشی مبنی بر حال و هوای مردم لبنان بعد از عملیات «وعده صادق ۲» گفت: قبل از عملیات «وعده صادق ۲» فضای سنگینی وجود داشت و برای همه سوال بود که ایران کجاست چرا که همه دنیای کفر پشت هم هستند و حتی در اتاق عملیات مشترک حضور دارند و از هم حمایت می‌کنند. تا قبل از عملیات «وعده صادق ۲» همه به هر زبانی از تمسخر تا پرسش از نقش ایران صحبت می‌کردند ولی در شب عملیات «وعده صادق ۲» همه خوشحال شدند و همه در موبایل‌ها پاسخ ایران را دنبال می‌کردند و آن شب بیروت یک شب با آرامش را طی کرد و تنها صدای تیرهوایی از روی خوشحالی شنیده می‌شد.
پس از آن محمد محسن فیضی پور دبیر سابق خبرگزاری دانشجو، گفت: باید فکر و شناخت خود را از سطح اخبار لبنان و غزه بالاتر ببریم و به اندیشه و تحلیل خود عمق دهیم.
وی افزود: قبل از «طوفان الاقصی» در فضای دانشجویی فعالیت داشتم و کار بین الملل هم انجام می‌دادم ولی معمولا دانشجویان به فضای فعالیت در حوزه بین الملل علاقه‌مند نبودند. اما بعد از عملیات «طوفان الاقصی» صحنه حق و باطل خیلی روشن است و انگیزه‌ها برای کنش و فعالیت در سطح بین الملل بین فعالان دانشجویی افزایش یافته است و افراد بیشتری در این زمینه فعالیت می‌کنند.
فیضی پور در ادامه گفت: ما باید از قبل در عرصه‌های مختلف توانمندی کسب کنیم تا برای رویداد‌های این چنینی آماده باشیم. امروز باید نسبت به توانمندسازی خود اقدام کرده و در گام اول باید به خوبی رسانای محتوای مرتبط باشیم و از طریق پیج یا ظرفیت‌های خود نسبت به انتشار و تبیین فعالیت کنیم. کوچک بودن کار‌ها نباید ما را به خود مشغول کند و هر کدام از ما اگر به وظیفه خود عمل کنیم همچون آتشی که از یک درخت آغاز شده و کل جنگل را فرا می‌گیرد پیش می‌رویم. باید توجه کنیم ظرفیت تک تک ما محدود است و این جمع ما است که اثرگذاری را جدی می‌کند.
وی در پایان گفت: در روایت و کنش خود باید مقاومت را مرئی کنیم تا همه آن را ببینند و نیاز است شعائر را احیا و دل‌ها را همراه کنیم.
