شمشیر دو لبه سرریز بیکاران به واحدهای صنفی
دوشنبه ۱۰ شهریور ۱۳۹۹ – ۱۴:۳۲ شمشیر دو لبه سرریز بیکاران به واحدهای صنفی
عضو هیات رئیسه اتاق اصناف ایران با اشاره به سرریز جامعه بیکار در اصناف گفت: این امر به معنای رونق در اصناف نیست بلکه شمشیر دولبه ای است که می تواند آثار خوب یا بدی داشته باشد.
به گزارش خبرگزاری فارس به نقل از اتاق اصناف ایران، رسول جهانگیری در مورد افزایش واحدهای صنفی در شرایط کرونا گفت: این افزایش به معنای رونق در اصناف نیست بلکه به معنای سرریز جامعه بیکار در اصناف است.
عضو هیات رئیسه اتاق اصناف ایران افزود: تنها جایی که هیچ مانعی برای ورود افراد جدید قائل نشده، اصناف است و این امر مثل یک شمشیر دو لبه است و میتواند خوب، یا بد باشد.
وی بیان داشت: اگر متولیان امور، دستاندرکاران دولتی و سیاستگذاران کلان کشور به حمایت از اشتغال ایجاد شده و حمایت از تولید، توزیع و خدماتی که از سوی اصناف اجرا میشود، توجه داشته باشند نه تنها ورود افراد جدید به اصناف نگرانکننده نیست، بلکه خوب است اما در حال حاضر نمیتواند پیشآمد مثبتی را نشان دهد.
عضو هیات رئیسه اتاق اصناف ایران گفت: سقف و فاصله صنفی با این استدلال آزاد شد که حس رقابتی در کسب و کارهای صنفی ایجاد شود و هر کسی که بتواند در فضای رقابتی بماند، ماندگار شده و هر کس که نتواند از آن خارج شود اما این روش عیب بزرگی دارد.
جهانگیری افزود: در این روش رقابتی، هزینه بزرگی به جامعه تحمیل میشود. یعنی هر کس باید مدتی آزمایشی در این فضا کار کند، سرمایهای که به زحمت جمع کرده است هم از دست بدهد و کسب وکار کسی که نسل به نسل در واحد صنفی مشابهی بوده را هم تحت شعاع قرار دهد؛ تا بعد به این نتیجه برسد که نمیتواند در سیستم رقابتی باقی بماند.
وی بیان داشت: از سوی دیگر، افرادی که حرفه پدری را در اصناف دنبال میکنند نیز در این چرخه آسیب دیده و به موجب ورشکستگیهای خرد از بین میروند.
جهانگیری بیان داشت: با ورود بیضابطه افراد به اصناف، ورشکستگیهای خرد افزایش مییابد و این اتفاق رخ داده است، هر شهروندی در مسیر روزانه خود شاهد تعطیلی واحدهای صنفی و یا تبدیل تعمیرگاه ماشین به فروشگاه لوازم موبایل و از آن به روسریفروشی است.
نایب رئیس اتاق اصناف ایران بیان داشت: بنابراین گاهی بهتر است که سقف و فاصله صنفی رعایت شود و در مقابل اگر توجه ویژهای به زیرساختهای فضای کسب و کارهای صنفی و مدیریت آن شود، سرریز جامعه بیکار از بخش دانشگاه و ادارات و سازمانهای دولتی به اصناف میتواند مقوله مثبتی باشد.
عضو هیات رئیسه اتاق اصناف ایران خاطرنشان کرد: ما همیشه به اصناف این گونه نگاه کردهایم که کالایی را میفروشند و سود آن را هم میبرند و در جیب میگذارند؛ اما نمیدانیم اگر اصناف نباشند، اقتصاد کشور چه هزینهای را متحمل خواهد شد.
وی بیان داشت: تصور کنیم اگر دولت میخواست همین اموری که اصناف انجام میدهند را در دست بگیرد، باید چه هزینه کلانی صرف می کرد. با وجود این، اصناف با سرمایه و پول خود بدون هیچ گونه مشارکت و سرمایه دولتی، این خدمات را ارائه میدهند و در مقابل تنها نیازمند آن هستند که در تصمیمگیریهای کلان مشکلاتشان مد نظر قرار گرفته شده و برای آن چارهاندیشی شود.
انتهای پیام/
اخبار مرتبط
پر بازدید ها
پر بحث ترین ها
بیشترین اشتراک
بازار
اخبار کسب و کار