به گزارش گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری دانشجو، نگین شریف از خبرنگاران نوجوان حاضر در سیوهفتمین جشنواره بینالمللی فیلمهای کودکان ونوجوانان اصفهان در مورد فیلم «بچه مردم» نوشت: اولین چیزی که توجه من را جلب کرد، دوستی، اتحاد و همدلی بین شخصیتهاست. حتی وقتی خانوادهای در کنارشان نیست، این بچهها با حمایت و همراهی یکدیگر تلاش میکنند جای خالی خانواده را پر کنند و هویت خود را بسازند. پیام فیلم برای ما نوجوانها خیلی مهم است، چون نشان میدهد هویت ما تنها به نام یا خانواده وابسته نیست و انسان خودش میتواند خودش را بسازد.
یکی از جذابیتهای فیلم، فضای بصری جذاب و نوستالژیک آن است. قابها و نورپردازی به خوبی حس تنهایی، محدودیت و آزادی شخصیتها را منتقل میکنند. قابهای بسته و نور سرد در محیط پرورشگاه، حس خفگی و محدودیت را القا میکنند، در حالی که قابهای باز و نور طبیعی در فضای بیرون، هم آزادی و هم ترس از جهان واقعی را نشان میدهند. این فضای بصری، همراه با دکور و جزئیات محیط، حس نوستالژی دوران کودکی و گذر زمان را نیز به مخاطب منتقل میکند.
فیلم نشان میدهد که بازیگران نوجوان چگونه نقشهایی را بازی کردند که چند دهه با سن واقعیشان فاصله دارد. آنها به خوبی حس رنج، تنهایی و تلاش برای پیدا کردن جایگاه خود را منتقل میکنند و این یکی از نقاط قوت بزرگ فیلم است.
با این حال، فیلم تمرکز زیادی بر رنج و سختی دارد و کمتر به امید یا راههای رهایی پرداخته است. این انتخاب میتواند واقعگرایانه باشد، اما ممکن است مخاطب نوجوان را کمتر امیدوار کند.
در مجموع، «بچه مردم» فیلمی است که با روایت مؤثر، بازیهای طبیعی نوجوانان و فضای بصری نوستالژیک و جذاب، ما را با دنیای واقعی کودکان پرورشگاهی روبهرو میکند. با وجود تلخی داستان، پیام فیلم درباره دوستی، همدلی و ساختن هویت، تجربه تماشای آن را هم تأثیرگذار و هم آموزنده میکند، به ویژه برای ما نوجوانهایی که در جشنواره آن را دیدیم.
